Noodweer teistert Kortemark

Het noodweer heeft in West-Vlaanderen lelijk huis gehouden. Zo ook in de streek waar ik woon. Het was een overstroming om u tegen te zeggen!

We zijn nu woensdagmorgen 8u00, dag 3 van de ramp. Buiten staan hier in Kortemark nog zandzakjes als overblijfselen van de waternood. Maar het gewone leven gaat hier weer als vanouds zijn gang na het nodige opkuiswerk te hebben gedaan. Veel mensen ontsnapten aan de waternood, maar voor iemand die er in zat, was het uiteraard veel minder plezant.

Maandagmiddag is het begonnen. Het water kon niet meer weg in de afvoer, integendeel. Het water kwam naar boven. Wegens het hevige regenweer van de zondagnacht (met veel donder en bliksem) en maandagvoormiddag. Hoewel het tegen maandagmiddag ophield met regenen begon het water alsmaar meer en meer te stijgen.

Aanvankelijk konden we er nog mee lachen. "Haha ... een beetje water." En wij met onze trekker het water maar wegtrekken. Al gauw werd duidelijk dat niet alleen dit zou helpen, maar dat er meer nodig zou zijn. In een paniekerige rotvaart werden alle zeilen bijgezet om zandzakjes te halen. De chaos was hier compleet. Totaal geen hulp noch coördinatie ter plekke. Tja, wie had dat ooit gedacht??? Enkel werden zandzakjes gevuld bij het plaatselijke depot. Iets wat toch al gauw bijna 1 km verwijderd is van waar ik woon. We zijn dus een paar keer op en af met zandzakjes geweest. Zandzakjes op de schouder, zandzakjes in een kruiwagen, etc ... Dat laatste was niet evident. Het water stond boven kniehoogte en de stroming was zo sterk dat je dreigde meegesleurd te worden. De zandzakjes dienden dan nog tegen de stroming in bezorgd te worden.

Met man en macht zijn we hier maandag tegen een uur of 3 in de namiddag er in geslaagd om zodanig veel zandzakjes voor de deur te plaatsen dat het water nog slechts miniem binnensijpelde. Tegen die tijd waren alle artikelen al lang gevrijwaard en de meesten zelfs boven in de privé gelegd. Voor mij was dat zowat het belangrijkste. Hier en daar zijn wat artikelen in de verhuis (of die nog in de opslagruimte) stonden gesneuveld, maar deze werden meteen aan de kant gelegd. Deze komen alleszins de winkel niet meer in. Dat is dus klaar voor venietiging. Aangezien het water miniem binnensijpelde en weer aan de achterkant weg kon, was de waterhoogte in de winkel zeer miniem. Nu nog enkel zien of de vloer niet beschadigd is. Ik vrees voor het parket. De stenen vloer zelf en vloerverwarming, daar zou alles ok mee moeten zijn. Maar ik ben geen deskundige. Als je de omvang van de ramp bekijkt, valt alles nog mee en kan ik vandaag weer normaal verder functioneren. Hoe dan ook, ik heb schade. Maar het kon veel erger geweest zijn. Was het waterniveau 5cm hoger geweest dan was de ramp compleet. Het heeft dus niet veel gescheeld.

Van maandag op dinsdag heb ik uiteraard weinig geslapen. Tegen middernacht begon het water geleidelijk aan te zakken om dan 's morgens om 4 uur (ff toilet) en 5 uur (toen ik opstond) te zien dat het water al heel erg was gezakt en weggetrokken.

Op dinsdagvoormiddag kon de schade opgemeten worden. Veel opkuisen, tot 3 keer toe de volledige vloer en alle onderste rekken gereinigd. Zodanig dat alles maar dan ook alles weer proper was (die rekken zijn eigenlijk nooit vuil geweest, want het water is daar zelfs nooit geweest). En dat is ook effectief gelukt.

Dinsdagnamiddag was de zaak alweer open. Uiteraard niet veel mensen gezien, want dat was hier allemaal afgesloten. Een financiële ramp boven de ramp, want het is voor mij nu een zeer drukke tijd waarbij goede omzetten worden gemaakt. Zowel in de winkel als er buiten met de teamwear. Je kunt wel gaan denken dat de moraal gisteren beneden alle peil was.

We zijn nu woensdagmorgen en alles doet pijn. Schouder, rug, hoofd, etc ... maar toch blij dat het grootste deel achter de rug is en we nu weer normaal kunnen verder gaan. Hopelijk dit nooit meer. Veel lachen zal er de volgende keer niet meer bij zijn. Iedereen zal hier meteen de situatie bloedserieus opnemen. Wat gisteren gebeurde kwam hier nooit eerder voor. De zandzakjes zullen desnoods al preventief geplaatst worden door veel inwoners.

Komt er nog een volgende keer? Niemand die het weet. Het hoeft wel gezegd dat wat nu gebeurde zeer uitzonderlijk en vooral plaatselijk was. Voor mijn part liever niet meer. Ik was gisteren compleet kapot.

Koen Godderis

Woensdag 06 Juli 2005

 
©2002 Koen Godderis