Boek: 'Seks, alles of niets'

De Nederlandse seksuologe Hannie van Rijsingen heeft een boek geschreven over de hitsigheid en intimiteit van de man. "Seks, alles of niets.". In een interview van afgelopen weekend, afgenomen door een journalist van de krant De Standaard, gaf ze meer uitleg over haar nieuwe boek.

Ik vond het interview zo interessant dat ik het voor jullie niet wou onthouden. Aangezien het interview slechts te lezen staat voor betalende abonnees van De Standaard zat er niets ander op dan voor één keertje de tekst over te nemen.

Als tegenprestatie voor De Standaard wil ik er jullie op wijzen dat een abonnement op De Standaard on line slechts 99 euro kost en voor nieuwe abonnees is dat 120 euro. Zeker de moeite waard om je eens een jaartje te abonneren op deze kwaliteitskrant.

Interview:

Dat je als man niet voortdurend met seksfantasieën rondloopt, wordt je niet kwalijk genomen. Maar als je weinig of geen zin hebt in seks, dan is er een probleem. Seksuologe Hannie van Rijsingen schreef een boek waarin zowel die mannen als het andere uiterste, de seksverslaafden, goede raad meekrijgen.

- In uw boek stelt u dat het probleem van ,,geen-zin-mannen'' onderschat wordt.

Er bestaan geen precieze cijfers over. Maar in mijn dagelijkse praktijk als therapeute merk ik dat er meer mannen zijn die geen zin hebben in seks dan je zou denken.

- Zijn het er meer dan vroeger?

Dat is moeilijk te zeggen. Ik denk dat er vroeger evenveel geen-zin-mannen waren. Maar toen stelde men daar geen vragen over. Want de man besliste wanneer er seks was, en de vrouw volgde. Als ze het weinig of niet deden, dan was dat ook geen probleem.

- Wat zijn de oorzaken van die lage interesse?

Lichamelijke oorzaken zijn zo goed als uitgesloten. Er zijn maar weinig gevallen van mannen die van nature een lager testosteron hebben. Pillen worden ook als oorzaak genoemd. Maar alleen antidepressiva hebben als mogelijke bijwerking een verminderde zin in seks. Dat blijft een kleine groep. Het grootste probleem is intimiteit. Aan de basis daarvan kan mishandeling in de jeugd liggen. Maar je hoeft het niet altijd zover te gaan zoeken. Zo creëert bijvoorbeeld de grote toegankelijkheid van porno problemen.

- We worden aan te veel prikkels blootgesteld?

Het is vooral een probleem van denken over seksualiteit, wat op zijn beurt het gedrag bepaalt. De min-30-jarigen van nu zijn de eerste generatie die met de computer is opgegroeid. Doordat zij via het internet zoveel aan porno worden blootgesteld, bouwen zij daar hun fantasie rond op. Hun seksualiteit vormen ze alleen in hun kamertje, voor het scherm. Velen hebben zelf geen vriendinnetje. Maar als die vrouw er dan uiteindelijk wel komt, ontstaat er een probleem. Want in die pornowereld is geen plaats voor intimiteit. De hitsigheid voert daar de boventoon, de voortdurende zoektocht naar kicks. De vrouw is er een wandelende kut met tieten. Doordat die jongeren seks bovendien als iets individueels hebben opgebouwd, hebben ze moeite om zich over te geven aan het genot met een ander. Dat betekent niet dat ze de vrouw slecht behandelen. Ze zijn alleen niet met intimiteit bezig.

- Wat moeten we doen? Porno verbieden?

Nee, helemaal niet. Porno mag er zijn, het is alleen een kwestie van de juiste keuzes te maken. Porno kan soms heel leuk zijn. ,,Recreatieve porno'' noem ik dat. Als je zin hebt om met jezelf bezig te zijn, dan moet dat zeker kunnen. Een boterham met kaas rechtstaand opeten kan even lekker zijn als een chic zevengangenmenu. Het is gewoon anders.

Het probleem met porno is vooral dat jongeren een eenzijdig beeld krijgen. Er is geen tegengewicht. Daarom moet er in de gezinnen veel meer over seks gepraat worden. Ouders moeten laten zien dat lichamelijkheid iets leuks is. Zij hebben een voorbeeldfunctie.

- Een andere groep mannen die weinig zin in seks hebben, zijn de zogenaamde Dinsies: Double Income No Sex. Man en vrouw werken hard en hebben 's avonds geen energie meer om het bed in te duiken.

Dat is niet normaal, vind ik. Gezonde mensen tussen dertig en veertig jaar die geen seks hebben, is toch niet normaal? Vaak heeft dat met communicatie te maken. Mensen laten de ander niet weten wat ze nodig hebben. Vaak weten ze bovendien zelf niet wat ze nodig hebben. Openheid is belangrijk. Als een man bijvoorbeeld af en toe graag alleen is, dan moet dat kunnen.

- In uw boek hebt u het ook over de druk op mannen om te presteren. Heeft dat rollenpatroon de emancipatiebeweging overleefd?

Het beeld van de man als jager wordt inderdaad in stand gehouden, niet alleen door de mannen. En de druk om een goede minnaar te zijn, is soms te groot. Bijvoorbeeld bij vroegtijdige zaadlozing of erectiestoornissen voelt de man zich een watje, zelfs al zegt de vrouw dat het helemaal niet erg is. De man voelt de druk om de vrouw te doen klaarkomen. Met veel meer is hij vaak niet bezig. Terwijl het veel beter is om zelf te ontspannen en te genieten. De man is gefocust om de toren te bereiken, waardoor hij de mooie planten en bomen langs de weg niet ziet.

- Bent u desondanks optimistisch over ons leven tussen de lakens?

Tja, ik zie in mijn praktijk natuurlijk alleen maar de probleemgevallen. Maar ik heb de indruk dat het seksleven erop vooruit gaat. Het wordt speelser, er wordt meer gepraat. Er zijn de speeltjes, de sexy lingerie, orale en anale seks wordt bespreekbaarder.

Het boek 'Seks, alles of niets' van Hannie van Rijsingen (uitgeverij Aramith) ligt sinds 1 juni in de boekhandel en kost 15,90 euro.

Website: www.hannievanrijsingen.com

Boek bestelbaar via Bol.com

Koen Godderis

Maandag 13 Juni 2005

 
©2002 Koen Godderis