|
|
Dag iedereen,
yep, al een tijdje geleden. Naar de reden hoef je niet ver te zoeken. Heb gewoon weinig tijd gehad om op de site zelf één en ander te schrijven. En zoals elk jaar wordt het nu sowieso drukker. Anyway laten we het niet teveel daar over hebben. Integendeel, laten we het eens hebben over de meer ontspannende kant van het leven.
Aangezien mijn vriendin in de toeristische sector actief is, dient ze heel vaak naast haar gewone onthaal en administratieve werk in opdracht van de plaatselijke overheid activiteiten te organiseren voor toeristen.
In haar vrije tijd doet ze dat ook wel eens om mensen te plezieren. Zo was het afgelopen zondag niet anders. Ze had een daguitstap geregeld voor zo'n 45 mensen. "Een fietstocht" in en rond Watou. Dat is fietsen doorheen bosrijke omgeving en over rustgevende heuvels.
Het relaas van een dagje fietsen op zondag ...
1. Ovenhuis Watou
Met de bus vertrokken we om 8uur in de morgen onder een stralende zon richting het folkloristische Zuid-Westvlaamse plaatsje Watou. Eens op het marktplein aangekomen, viel meteen één en ander op. Namelijk de tijdsgeest waar alles wat je ziet zich in bevindt. Het is alsof de klok er 100 jaar is blijven stilstaan. Ook dát heeft zijn charmes. Verder mocht een verkwikkend ontbijt niet ontbreken. De ganse vriendengroep werd in het Ovenhuis op het marktplein van Watou op een uiterst lekker ontbijt getrakteerd. Heel gevariëerd en uitgebreid. Ik zal het niet allemaal opnoemen, maar al het lekkers wat je je maar kan inbeelden, werd er geserveerd.
2. fietsenverhuur Watou
Na de maag stevig gevuld te hebben en het lichaam van de nodige vitamientjes te hebben voorzien, vertrokken we in topconditie voor een dagje fietsen.
Eens het marktplein overgestoken, bereikten we 300 meter verder de plaats waar fietsen werden verhuurd. Fietsenverhuur in Watou! Het was een mooi zicht al die fietsen op een rijtje.
Even er nog terloops bij vermelden dat de HuurFietsWatou zorgde voor de mooie en lekker rijdende dames- en herenfietsen.
Na wat discussies te hebben gehad over wie welke fiets neemt (altijd grappig), konden we vertrekken voor een tochtje van enkele kilometers. Althans dat dachten we ...
3. Gasthof De Eendracht Watou
Watou zou Watou niet zijn als er niet eerst een stevige Picon werd gedronken.
Meer dan 2 rondjes rond het marktplein werd er niet gereden alvorens ons van een lekkere Picon te bedienen in Gasthof de eendracht op de markt van Watou.
Voor mensen die niet weten hoe Picon smaakt: het is een drankje dat smaakt naar Sangria maar dan zonder fruit.
4. De Boshoeve Poperinge
Na tientallen Picons te hebben verorberd, zijn we (laat ons zeggen: na een valse start te hebben genomen) uiteindelijk vertrokken voor een stevig potje fietsen temidden de streek van de hoppeteelt en bierbrouwerijen. Dit alles verweven in een uiterst natuurrijke omgeving van bos en heuvels. Typisch voor de streek rond Poperinge. Tijdens het fietsen konden we met volle teugen genieten van de natuur. En dat bij een gezapig tempo. Alleen zat het weer wat tegen. De zon had ondertussen plaats moeten maken voor veel bewolking met af en toe een regendruppel. Maar dat was eigenlijk zo voorspeld ...
Tegen de middag kwamen we op onze weg een oude gerestaureerde hoeve tegen waar we ons konden bedienen van een heerlijk middagmaal. De Boshoeve betreft één van die vele horecazaken in de streek waar men kan genieten van een picon, een Hommelbiertje, een patat met de pelle, kortom van volks vermaak met een brok historische achtergrond. De Boshoeve is gelegen aan het Helleketelbos. En zowat elke plaats of beroemdheid heeft er zijn eigen biertje. Dus kozen wij bij onze "stuute met een schelle van de zeuge" voor een deugddoend glas Helleketelbier (zie afbeelding). Voor de mensen die er ooit eens in de buurt zijn, vergeet dan niet even binnen te springen in De Boshoeve.
5. Helleketelbos Poperinge
Na het middagmaal te hebben verteerd en opnieuw de fiets te hebben genomen, vervolgden we onze weg doorheen het eerder genoemde "Helleketelbos". Dat is een bos van 35 hectare groot. Vlakbij eethuis de Boshoeve.
Voor de liefhebbers, even een kleine bezienswaardigheid. Alvorens door het Helleketelbos te fietsen, kom je een eigenaardig klein hoevetje tegen. Volgens mij een beschermde hoeve. Zou me niet verwonderen. Heel uniek in elk geval.
Op de foto hiernaast een hoppeplant. De streek rond Poperinge staat namelijk bekend voor zijn hoppeteelt en aanverwant biertje "Het Hommelbier".
6. Fietsenverhuur Watou
Mooie liedjes blijven niet eeuwig duren, want na nog een tussenstop te hebben gemaakt om iets te drinken kwamen we opnieuw al fietsend in Watou terecht. Meteen tijd om onze fietsen in te leveren. Het was dan ook al tegen de klok van 6 uur in de vooravond. Wetende dat we nog naar Abele moesten, mocht het allemaal niet veel later meer worden. Op het marktplein van Watou wachtte de bus ons op om ons te brengen naar de volgende plaats van folklore en amusement: Wally's place! Een tot eethuis gerestaureerde hoeve, waar een lekker bourgondisch etentje wordt gecombineerd met, door uitbater "Wally", live gezongen Elvis-songs.
7. Douanemuseum Abele
Op onze weg naar eethoeve Wally's place werd onze bus tegengehouden door een douanebeambte voor een grenscontrole. Meteen pure ernst, want er moesten een paar mensen mee naar het douanekantoor. Als je daar in de streek van Abele vertoeft dan is dat werkelijk schrevelen (laveren) op de Belgisch-Franse grens. Aan de éne kant van de straat sta je op Belgisch grondgebied, aan de andere kant Frans grondgebied.
Al gauw werd duidelijk dat het hier niet om een grenscontrole ging, maar om een mooi stukje opgezet spel. Een nep-douanebeampte (zie foto) had ons allen in de luren gelegd (tenminste op die enkelingen na die hadden meegewerkt aan het opgezette spel). Al de opgepakte mannen gingen dan ook gretig en al lachende de cel in. Hoewel ik voor de lol deed alsof die cel me eigenlijk wél veel kon schelen.
Het dounanekantoor van Abele waar we werden tegengehouden is overigens al énige jaren niet meer operationeel. Integendeel, het is nu een douanemuseum waar een themacafé in werd ondergebracht: "Het Commiezenkot". In dat themacafé bevindt zich overigens de cel die je op de foto kunt zien.
Het Belgisch-Franse douanekantoor van Abele was vroeger een belangrijke grensovergang voor het vrachtvervoer. Het betrof een jarenlang kat en muisspel tussen commiezen (dounabeambten) en blauwers (smokkelaars). In de hoppebalen werd hun smokkelwaar verstopt. Meestal ging het om tabak. Er is zelfs een fietsroute naar genaamd, nl. de "Tussen toebak en commiezen'' fietsroute. Je vindt de fietsroute terug in het toeristische aanbod van de stad Poperinge.
Naast het themacafé "Het Commiezenkot" vind je in het douanemuseum ook nog een hotel, Wally's hotel genaamd, waar mensen kunnen overnachten.
Meer info op de site van de Stad Poperinge en de site Westhoek.be
8. Wally's Farm Abele
Na in het "Commiezenkot" opnieuw wat Picon keizer te hebben gemaakt, vertrok de reis naar Wally's Farm. Meteen ook het eindpunt van een toen al meer dan geslaagde dagtrip.
Alsof we die dag nog niet genoeg gegeten en gedronken hadden, werd iedereen in Wally's farm getrakteerd op een gekruid ribbetje. Een heerlijk stukje vlees gebakken op een grote houten grill. Tevens te bezichtigen bij het binnenkomen van de eet'hoeve'.
Terwijl men er van zijn ribbetje eet, uiteraard voorzien van de nodige groentjes en patat met de pelle, speelt Wally enkele nummers van Elvis. Voorzien van een orkest. Meer nog, hij komt er tussen de mensen (die al dan niet aan het eten zijn) zingen. Opeens verslokte ik me bijna in een stukje rib toen de charmezanger mijn geliefde probeerde te verleiden. Maar nadat mijn geliefde hem duidelijk had gemaakt dat ik de "one and only" ben voor haar, mocht onze Elvis-look-alike inpakken en wegwezen. Haha.
Voilà , een meer dan geslaagde dag dankzij een goed in mekaar gestoken dagtrip. Een stevige zoen extra voor ons madam ...Koen Godderis Dinsdag 31 Mei 2005
|
|
