Hallo,

m'n weekboekske was gepland voor zaterdag 20 november, maar 'k heb de laatste tijd redelijk wat aan m'n hoofd gehad. Naast de winkel ook de radio en uiteraard m'n vriendin. Ha ja, daar kruipt ook wat tijd in.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, vraag je je waarschijnlijk af wat die kleine daar op de foto doet. Awel, heel eenvoudig, ofdat het de voorbode is van ... weet ik niet, maar 't was wel grappig dat m'n partner vannacht gedroomd had dat ze moest bevallen en dat ik aan het raam naar buiten stond te kijken. Geheel ongeïnteresseerd. Toch wel grappig die dromen. Of dromen kloppen? Soms wel, soms niet. In dit geval zeker niet, want ik wil er echt bij zijn.

Het is nu dinsdagavond en werkelijk alles liep fout vandaag. 'k Was in de winkel bezig samen met een etalagiste toen m'n ma binnenkwam met een boor. Ik heb al wel eens gehoord van een boor, maar zelf in m'n handen nemen? Hmmmm ... dat is wat anders. Een boor om die tv met een arm in de slaapkamer aan de muur te hangen. Daarvoor waren 4 gaten in de muur nodig. Haléluja. Zet je schrap, want 't was me weer het dagje.

Ik pak dus die boor in m'n hand. Eventjes nadenken welke dikte van boor er volgens de handleiding dient gebruikt te worden. 10 mm wordt aanbevolen en zo geschiedde. Eventjes een stukje van 10 mm in de boor en klaar is Kees. Nu moet ik wel zeggen dat alvorens je kunt boren, je zeker moet zijn dat dat stukje er stevig inzit en daar knelde al meteen het schoentje. Of beter gezegd het boorstukje. Terwijl ik aan het boren ben, probeer ik de koker waar dat boorstuk in zit tegen te houden opdat dat boorstuk er vaster zou inzitten. Mooi geprobeerd hoor, maar in werkelijkheid redelijke pech gehad. Resultaat? De boor in m'n vingernagel en een heel stuk weg. Nu ja, voor iemand die nog nooit een boor in de handen heeft gehad, laat staan 4 gaten in de muur boren, leek mij dit offer aanvaardbaar genoeg om door te gaan. Aangezien de plastieken omhulsels waar die vijzen ingaan opnieuw uit de muur kwamen, probeerde ik die er eens met een hamer hard in te kloppen. Lap, vlak op m'n hand. Met volle kracht er op. En dat deed serieus nog wat meer pijn dan die boor zulle! Maar onder toezicht van m'n vriendin opgeven? No way! Doorgaan, al moest het zonder hand.

Uiteindelijk de tv aan de muur gehangen. Althans dat was toch de bedoeling. Zien we daar niet opnieuw die vijzen uit de muur komen? Yep, goed gezien. M'n hoofd net niet door dat naar beneden komende tv-scherm geramd. Van een handige Harry gesproken, "klusjesman Koen". Uiteindelijk de grootse werken volledig stilgelegd. Naderhand blijkt het te gaan om binnenmuren die gebouwd zijn met snelbouw-stenen (zoals dat overal trouwens gebruikelijk is). En wat is nu het probleem? Als je wil dat die vijzen in de muur houden, moet je daarvoor speciaal materiaal gebruiken zodanig dat een soort vloeistof wordt ingespoten die hard komt. Voilà, en dat is de reden waarom het nooit kon lukken. Tv aan de muur in de slaapkamer? Nog eventjes geduld ... Die raakt wel geïnstalleerd.

Terwijl ik boven zit, moet er ergens iets voor het oog van de deurbel gestaan hebben waardoor de bel verbloeide. Zoiets kan je uiteraard horen, alleen was ik niet in de living of in de winkel. Lap! M'n bel ook nog eens kapot. Jaja, van een leuke dag gesproken. Bij nader inzien blijkt er inderdaad iets in het kastje (waarin die bel zit) verbrand. Goed bezig dus. En zo kan je nog een tijdje doorgaan. Enfin, als er nu nog eens iets gedaan moet worden dan blijf ik daar schoon af, want ik heb daar toch geen verstand van. Al steken ze me nog 30 boren en hamers en sleutels in m'n hand. 't Zal de eerste keer en de laatste keer zijn. Schoenmaker blijf bij je leest, of er gebeuren ongelukken. Zie eens m'n toegetakeld polleke. Heeft een echte veldslag meegemaakt.

Maar hoe je het draait of keert. Tegenslag of geen tegenslag, always look at the bright side of life!

Tot volgende week.

Koen Godderis

Zaterdag 20 November 2004