Koen's weekboek 24 aug. 2004

Goeiemorgen,

het is 2 uur in de nacht. En ga in m'n bedje kruipen.

Ben vandaag een ganse dag op trademart te Brussel geweest om m'n collecties te doen voor m'n sportzaak. Ik had in totaal vandaag 4 collecties. Sergio Tacchini, Speedo, Peak performance en Fila. Andere merken zijn al gedaan en sommige moeten nog komen. Collecties doen is altijd lastig omdat je duizenden euro's op 1 dag aankoopt en daar moet je je met je verstand bij houden. Vandaar dat dat mentaal vrij vermoeiend is.

Anders alles ok met mij. Wat me erg opvalt de laatste tijd is dat mensen erg geinteresseerd zijn in m'n relationele leven, hoewel ik dat helemaal niet erg vind hoor. Men mag dat gerust vragen. Kom ik vrijdag een volks café binnen waar ik al een tijdje niet meer was geweest en vraagt de patron hoe het nu is met dat meisje waar ik bij was ... Hmmm, zo'n vragen doen me al gauw een beetje duizelen want ik vrees dat het niet zo simpel is om uit te maken over wie het precies ging. Heb nogal wat vriendinnetjes gehad de laatste 3 jaar. Vandaar ... maar met veel vriendinnen ben ik altijd goed bevriend gebleven, alleen de klik was er telkens niet om verder te gaan.

Zegt de patron dus: en Koen ben je nu al getrouwd? Antwoord ik daar spontaan op: "Bwa nee gij, ben ooal lange geschit (gescheiden)". Waarop het café helemaal uit het dak ging van het lachen. Hahaha, tja die Koen toch, altijd in voor een grapje. De waarheid is dat ik nog nooit ben getrouwd geweest, geen kindjes heb ... maar wat niet is uiteraard nog kan komen.

Dus voor alle vriendinnekes: de huidige stand van zaken. Ik ben half en half vrijgezel. Het is dus niets geworden met dat meisje uit Lanaken. En dat heb ik helemaal aan mezelf te danken, hoewel, samenloop van omstandigheden. Alles was geregeld dat we wat meer toenadering tot mekaar zouden zoeken (Afstand Lanaken-Kortemark, hallo?), maar intussen ging ik op stap met een ander meisje naar de zee ... Wendyke dus. En ja ... verandering van scenario, want het was opeens aan met Wendy. Dat meisje van Lanaken was al bereid om hier te komen wonen en werk te zoeken. Foei foei foei, en dan koos ik nog voor iemand anders ... Maar ja, soms nemen bepaalde zaken rare wendingen. Hoewel ik en Wendy nog steeds ontzettend dikke vriendjes zijn is er op dit moment van een echte relatie geen sprake meer. Daarvoor passen we te weinig in het dagelijkse leven bij mekaar, maar zeg nooit NOOIT. Intussen is dat meisje uit Lanaken bij iemand anders. En heb ook met haar nog steeds het beste contact. Ze weet natuurlijk van heel die zaak van Marino Keulen af en om me te pesten stuurt ze af en toe wat door vanuit Lanaken die betrekking heeft op die persoon. (Vrouwen hé) Maar ik kan er smakelijk om lachen.

Enfin, nu we er toch over bezig zijn over die zaak Marino Keulen versus me myself and I, ik zal zo spoedig mogelijk een reactie publiceren om bepaalde zaken uit het vonnis wat nader toe te lichten.

Ik ben weken en maanden met die zaak niet bezig geweest, vandaar dat er een paar zaken in het vonnis staan die m'n wenkbrauwen flink deden/doen fronsen toen ik het vonnis een dagje nadien grondig las.

In de zoektocht naar informatie voor m'n verdediging in geval ik in hoger beroep zou gaan tegen de zaak ben ik nog een leuk bericht op het net tegengekomen waar ik nu eens smakelijk om kan lachen. Andere berichten hadden specifiek met m'n zoektocht te maken zoals deze 2 berichten: bericht 1 (Foto op een blauwe maandag genomen op een persconferentie bij VTM), bericht 2. Dat stamt nog allemaal uit de periode af, of iets later, dat ik free lance radiojournalist was bij iRadio. Ik was er toen onder meer belast met het dossier van de landelijke radiolicenties. Dossier 1, Dossier 2. Zoals iedereen weet ben ik toen al gauw, een beetje ongewild, duistere praktijken op het spoor gekomen m.b.t. de uitreikingen van de landelijke radiolicenties. Daar is toen een gerechtelijk onderzoek naar geweest, maar ik ben nooit met MIJN informatie naar het gerecht gestapt. Hoewel ik die ooit nog publiekelijk ga maken, of zelf naar het gerecht stap om de infomatie over te brengen. We'll see ...

Aangaande bericht 1: een ontmoeting is er nooit gekomen om de eenvoudige reden dat ik mij niet zoveel kan vrij maken en dat de ontmoeting telkens werd uitgsteld tot er uiteindelijk geen meer kwam ...

Bericht 2: gewoon geen tijd! Maar dat het er ooit van komt dat zal wel. Ik beschik over gevoelige informatie die ik tot nu toe in de media niet heb gelekt, maar ik hou dat achter de hand wanneer het nodig is om politiek zwaar uit te halen. Eén van de 3 mollen aangaande de corruptie m.b.t. de landelijke radiolicenties, informanten die overigens tot de top behoren in het het milieu van gerechtelijke kringen en binnen de media, zei letterlijk: "Koen, jij bent de geschikte persoon om een bom te doen ontploffen in politiek Vlaanderen met de informatie die ik je nu geef". Een bom is er nog niet ontploft in politiek Vlaanderen om de simpele reden dat ik die informatie nog niet in de media noch aan het gerecht heb gelost. (Bij nader inzien zal ik dat in de media ook niet doen, want ik kan juridische stappen t.a.v. mijn persoon missen als kiespijn, beter van m'n informatie door te spelen aan het gerecht.) De 3 mollen bevestigen namelijk bepaalde zaken onafhankelijk van mekaar. En er is nu net 1 iemand van de 3 die (nog) niet werd gehoord door de mensen belast met het onderzoek. Een onderzoek naar de corruptie m.b.t. de landelijke licenties dat intussen al een tijdje geclasseerd werd ... Maar het is voor mij geen prioriteit om met die informatie naar het gerecht te stappen, er zijn voor mij andere professionele prioriteiten. Ik heb een sportzaak en dat komt op de eerste plaats, maar als men er om vraagt om die informatie m.b.t. de corruptie aangaande het landelijke radiodossier eerder prijs te geven, dan doe ik dat.

Ik ga slapen, tot volgende week. Een reactie op de zaak zet ik binnenkort on line. Zie het als een recht van antwoord op de zaak en hoe ik persoonlijk alles ervaar.

Koen Godderis

Dinsdag 24 Augustus 2004

 
©2002 Koen Godderis