Helaba,

snel snel even wat neerpennen.

Zoveel heb ik niet te melden, op het feit dat ik het vrij druk heb na. Dat is ook de reden waarom er nog steeds geen reactie staat mbt dat vonnis van het domein marinokeulen.be . Aangezien andere zaken meer prioritair zijn, ben ik van plan morgen maandag een uitgebreide reactie te plaatsen dan heb ik meer tijd.

Wat me deze week is bijgebleven is het heengaan van de Nederlandse volkszanger André Hazes. Niet echt het muziekgenre waar ik koffers van vol heb, maar vond hem toch mooie liedjs maken die vaak treffend zijn. Zo vertoont het liedje "met kerst ben ik alleen", waar hij overigens mee doorbrak, bijzonder veel gelijkenissen met hetgeen ik eind 2001 meemaakte met m'n toenmalige vriendin.

Ze liet me gewoon stikken terwijl ik haar steun niet zozeer als lief, maar als gewone vriendin meer dan nodig had. Zoiets vergeet je niet, ben daar toen erg van aangedaan geweest. De fysische en mentale wonden zijn ondertussen geheeld, maar het blijft een litteken. Nu zou dat niet meer gebeuren. Ik stel me nooit meer zo kwetsbaar op als toen. Maar ik ben toen zo diep geweest dat ik het leven niet meer zag zitten ... Ik hield erg van haar, maar we zaten gewoon in een dipje. Het was 3 jaar geleden ook een samenloop van omstandigheden. Maar vergeten doe je zoiets niet. Het was een sombere tijd. Vandaar dat ik er zo weinig mogelijk probeer aan terug te denken. Dat hoofdstuk is sinds lang afgesloten en heb er veel uit geleerd. Het was het begin van een nieuw leven. 'The past is the past'.

Hier alvast de tekst van Hazes' mooie en treffende kerstliedje:

Met Kerst ben ik alleen

M'n ramen zijn beslagen, de verwarming staat op zes
Een asbak vol met peuken en er staat een lege fles
Nee, nooit had ik gedacht dat ik met kerst alleen zou zijn
Geen kerstkaart in de bus, ja, van m'n baas kreeg ik alleen 'n flesje wijn
Maar wat moet ik daarmee als jij vandaag niet bij me bent
Allang wilde je weg maar hiervoor had je nooit 'n argument
Ik wilde jou niet kwijt, vooral niet in 'n maand waarin je overal aan denkt
Dat jij me nu alleen liet vind ik door en door gemeen met kerst ben ik alleen

De telefoon blijft stil terwijl ik elk moment verwacht
Dat jij me toch nog belt en mij dan vraagt waaraan ik dacht
Dan antwoord ik direct dat ik alleen jouw beeld maar zie
En een ding nog maar wil; wie het gewonnen heeft van mij, toe zeg me wie
Ik ga maar vroeg naar bed en leg een foto naast me neer
Ik hoop dan dat ik droom, dat jij me zegt. hier ben ik weer
Nee, nooit had ik gedacht dat ik dit nog eens mee zou maken, wat deed ik verkeerd
Je weet, ik ben niet hard en zeker niet van steen met kerst ben ik alleen

Ik had geen tijd om boos te zijn want alles ging zo vlug
Ik kan je ook niet haten, nee, 't liefst heb ik je terug
De kerstboom staat op zolder, 'k zet 'rn morgen voor de deur
Voor 't eerst brandt er geen kaars met kerst, ik denk dat ik de slingers maar verscheur
Ik ga maar vroeg naar bed en leg een foto naast me neer
Ik hoop dan dat ik droom, dat jij me zegt 'hier ben ik weer
Nee, nooit had ik gedacht dat ik dit nog eens mee zou maken, wat deed ik verkeerd
Je weet, ik ben niet hard en zeker niet van steen met kerst ben ik alleen

Tot volgende week!

Koen Godderis

Zondag 26 September 2004