Helaba,

lang geleden, I know. Maar hoe langer het geleden is dat ik hier nog iets schreef, hoe meer er uiteraard te vertellen valt. Het is nu maandagavond rond een uur of 11 in de avond. En zoek straks mijn bedje op. Het is hier de voorbije weken professioneel vrij druk geweest. En relationeel ook nogal vreselijk hectisch, maar vertel je daar straks meer over.

Eerst nog even meegeven dat de maandagen voor mij steeds vrije dagen zijn waarop ik tot rust kom. Deze namiddag winkelen geweest in Roeselare. Wat boeken gekocht en een beetje muziek. En dan ook nog wat proviant gekocht in de plaatstelijke supermarkt. Ik zweer het je, maar ik ben al in geen weken meer winkelen geweest. Dus, die boeken zijn gewoon iets voor mezelf. Mezelf een beetje verwend. Het leven is al zo kort, dus moet je jezelf af en toe eens in de watten leggen. Zoals je kunt zien zijn er de voorbije tijd veel foto's genomen. Hopelijk heb je er iets aan. Is altijd leuker wanneer er foto's (1, 2 en 3) op de site staan. Niet?

Waarom hiernaast een foto van een baby gepubliceerd staat? Wel, lang verhaal. Ik had er iets in mijn vorige weekboek over verteld. Mijn half-Italiaanse en bijzonder knappe vriendin Sylvie kwam na nieuwjaar terug van vakantie uit Italië, maar ondertussen had ik mijn eerste lief Isabelle kort daarna opnieuw leren kennen na een mail van haar te hebben gekregen. Opmerkelijk detail: dat lief van 12 jaar geleden is zwanger, op het moment van kennismaken een dikke anderhalve maand geleden was ze 5,5 maanden ver. Vader? Onbekend. Van het één kwam het ander en ik weer verliefd op dat eerste lief. Mijn andere vriendin razend, maar 't was sowieso met dat andere meisje een moeilijke situatie. Details zal ik hier niet schrijven. Sylvie is ondertussen samen met iemand anders en stelt het goed. Hoewel, 5,5 maanden ver? Dat is ook geen makkelijke situatie. Enfin, gevoelens, je kunt dat niet tegenhouden. Ik weer smoorverliefd op haar. Je eerste liefje, het is en blijft iets speciaals, vooral wanneer je voelt dat het wederzijds is.

Hoe lang ons samen zijn geduurd heeft? 2 weken. Een heerlijke tijd. Elke dag samen opstaan en slapen. Niets deed mij vermoeden dat het nog fout kon tussen ons ... tot het alsmaar meer duidelijk werd dat die onbekende vader niet zo onbekend was en moeilijk begon te doen. Het werd pas echt fout toen Isabelle begon te kiezen voor de vader van het kind. Er is geen liefde meer tussen haar en de vader van dat kind (had ze me wel 100 keer gezegd), maar waarom koos ze dan voor haar ex-partner? Voor de schone schijn? Ik weet het niet, want dit alles gaat mijn petje te boven. Uiteindelijk is ze hier vertrokken met pijn in het hart. Nu ja, wat moet ik daar allemaal van geloven? Je vertrekt niet bij iemand die je graag ziet om te ruilen voor iemand waar je niet van houdt ... Hoewel ik in het begin zeer afstandelijk was, heb ik mijn hart aan dat kind na enige tijd toch gegeven. Ik moest binnenkort naar de communie van iemand van haar familie. Ik moest naar de gynaecoloog. Ik moest bij de bevalling zijn. Etc ... En niets dat me eigenlijk weerhield om me uiteindelijk volledig te geven en het kind te beschouwen als dat van Isabelle en mezelf. Hoewel ik niet de biologische vader ben. Het plan was dat we dan een kind samen zouden krijgen over een jaartje of 2.

Hoewel ik niet de biologische vader ben, moest ik dat kind toch wel gaan beschouwen als mijn eigen kind. Ik wil niet dat als je 2 kinderen hebt de één wordt voorgetrokken op de andere. Je beschouwt ze allebei als je eigen kinderen. Uiteindelijk bouwde ik ook een band op met dat kind aangezien het 's avonds, 's nachts en 's morgens heel vaak contact zocht met mijn hand. En dat geeft je een magisch gevoel. Iets speciaals, prettig, onbeschrijfelijks. Aangezien dit een speciale aangelegenheid was, had ik al met mijn advocaat contact opgenomen om te weten wat zowel mijn rechten als die van Isabelle waren. Ik wou niet voor onverwachte problemen komen te staan.

Het heeft niet mogen zijn, opeens was ze weg. Hoewel ze nog van me houdt, is ze niet meer bij mij. En dat is dus ook definitief, want ik ben gekwetst. Ja, ontgoocheld en gepakt in mijn vertrouwen. Voor mij keert Isabelle hier na de geboorte van het kind niet meer terug zoals nochtans was afgesproken. Schijnheilige toestanden zijn niet aan mij besteed. Ik heb respect voor mezelf en dit alles is voor mij een afgesloten hoofdstuk. Jammer voor het kind, maar ik hoop dat het een goeie toekomst mag hebben. Meer zal ik daar niet meer over zeggen, ik vind het allemaal bijzonder triest. Het enige wat ik onthou is dat het een enorm leuke ervaring was om te voelen dat de baby continu met me contact zocht om te spelen. En ik eigenlijk wel stiekem verlang naar het moment dat ikzelf in normale omstandigheden naar de geboorte van een kind kan toegroeien. Ik ben op dit moment single, maar het juiste meisje waar het goed mee zit, komt vroeg of laat wel in mijn leven. Je mag niet zoeken, want dan lukt het zeker niet, ik laat het gewoon op me afkomen. Ik ontmoet veel mensen, dus ... waarom zou ik me zorgen maken?




Zoals je misschien al had gemerkt staat er bij de rubriek Koen & Brunhilde nu ook een grote foto van ons samen op de site. Die foto is genomen uit de tijd dat ze Miss Belgian Beuaty was in 2001. Ik was toen zelf al 2 jaar samen met een meisje uit Roeselare. Geef toe, schoon is het wel. Allebei een big smile. En eerlijk gezegd, ik heb al heel wat foto's gezien van Brunhilde, maar die foto met mij vind ik nog steeds de mooiste. Geheel naturel, lief en ongeneerd. 't Is gelijk of dat dat meisje zich nog nooit zo op haar gemak bij iemand voelde. Ze ziet er heerlijk uit, ze straalt. Ja, echt, mooooooi!!!! Brunhilde Verhenne zou nu samen zijn met Marc Goossens een autoracer. Enfin, ik volg dat allemaal niet zo die showbizz. Wat Brunhilde doet in de showbizz het laat me volledig koud, want showbizz interesseert me hoegenaamd niet. Anders vind ik Brunhilde een heerlijk lief meisje. Had haar graag wat meer ontmoet, maar dat is er nooit geweest. Het zij zo. That's life.

For the foreign visitors. Brunhilde Verhenne is a beautiful blond who won a Belgian beauty contest in 2001. She was in that year Miss Belgian Beauty 2001. (For my Australian girlfriend Penny: You now understand sweetheart? lol)











Zoals eerder aangehaald, ben ik deze namiddag nog eens gaan winkelen. Iets wat ik al in geen weken meer had gedaan. En wat ik nog minder doe, zijn boeken aankopen, maar ik heb deze keer niet aan de drang kunnen weerstaan omdat het me nu eenmaal interesseerde. "Rechts voor de raap" van Jean-Marie Dedecker en "Glamour en glitter" van Guido van Liefferinge zijn geheel mijn dada en handelen over enerzijds politiek en anderzijds media. Dedecker hangt de vuile VLD-was buiten. En stinken dat dat zal doen! Haha ... Evenals Van Liefferinge die de al even stinkende was van de Persgroep en aanverwanten buitenhangt. Voor precieze details is het nog even wachten, want ik moet de boeken nog lezen. Verder is er ook nog het boek van Sabine Dardenne dat als 12 jarig meisje 80 dagen in de kelder van Dutroux opgesloten zat. Aangrijpend! Zonder meer. En wetende dat die Michelle Martin nu al in aanmerking komt op voorwaardelijke vrijlating na 1/3de van haar straf te hebben uitgezeten ... Jawadde! Last but not least, het roze boekje van Goedele Liekens. Is niet hetgeen ik had gedacht. Ik dacht dat het om een boek ging, maar het is eigenlijk eerder een documentatieboekje voor vrouwen. Tja, ... zal wel altijd eens van pas komen zeker. Haha!!! De boeken heb ik ondertussen al toegevoegd aan de andere op de salontafel. Een moderne manier van boeken sorteren. Ai ai ai ... Vroeger hadden ze daarvoor een boekenkast. Niet?









Bovenstaande 3 foto's dateren van zondagvoormiddag de 26ste februari 2006. Ik was lekker relaxed naar de zevende dag aan het kijken. Had ook de kaarsjes aangestoken voor de gezelligheid. Het ging in de zevende dag over één of andere gokchinees. En zeggen dat ik tot nu toe nog maar enkel en alleen ooit gehoord had over "meeneemchinees". Hèhè, een mens leert elke dag bij niet waar?







De twee bovenstaande foto's zijn genomen op dezelfde zondag als hierboven. Aangezien vriendin Evelyne langs kwam, had ik voor 2 lekkere taartjes gezorgd. 'k Weet het, valt lelijk tegen als je die taartjes zo heerlijk in dat doosje ziet liggen. Dan krijg je spontaan al het water in de mond, is het niet? En ja, smaken dat dat deed.





En mijn bureau? Dat doet dienst voor zo een beetje van alles. Eettafel en werktafel tegelijk. Slechte gewoonte noemen ze dat, maar ja, ik doe het zo al jaren hoor, haha ... En maar niet afleren.

Bovendien zijn alle gepubliceerde foto's vergrootbaar door er op te klikken. Voor de originele foto klik je dan nogmaals. Kwestie van die croque monsieurs eens van naderbij te keuren. lol

Het is al behoorlijk laat, en morgen belooft weer een drukke dag te worden.

Ciao, tot één dezer!

Koen Godderis

Maandag 20 Maart 2006